17.02.2011

Zycie na farmie

Zycie na marokanskiej farmie przebiega w blogim spokoju. Pradu przez 1,5 dnia nie bylo bo trzeba troche sie cofnac i zapomniec o wszelkich komfortach zycia w miescie:) Powiem jedno, milo bylo posiedziec wieczorem przy swieczkach i kominku ale lepiej niech elektorwnia dostarcza codziennie prad bo wakacji takich niespodziewanych nie potrzebuje:) Oto pierwsze zdjecia z mojego nowego zycia. Codzienny spacer- obejscie farmy dodaja tyle pozytywnej energii, ze naprawde do miasta nie chce mi sie jezdzic.
Wyjazd z Marakeszu:
Rozmaryn kwitnacy i pachnacy. Teraz trzeba troche nazbierac, wysuszyc i pic zdrowa herbatke, zrobic wode perfumowana lub dodawac taki pachnacy rozmaryn do mies:
Nasza pomoc kochana - bio - wszystko bio:)
Przycinanie oliwek - pracy wiele ale wystarczy dobrze zorganizowac prace robotnikom:
Moje ulubione drzewo pomaranczowo-cytrynowe - 2 w 1

Po pierwszych deszczach pierwsze margaretki. Niedlugo beda cale lany:
Ziemia wysuszona i czeka na deszcz
Biedaczek lisek zostal napadniety przez cosik - smutny los
Ogrodzenie z cierni w pelnym przygotowaniu do zainstalowania - nie moja dzialka:)
Alejka pomaranczowa - ile z tego bedzie dzemow:)? Ta odmiana nie jest odpowiednia do jedzenia:
Szkolka oliwek
Mniam mniam soczyscie sie robi
Miodek tez bedzie:
Wiosna pelna para:
Kaktus - pyszne owoce daje, ale na to jeszcze czas
¨Gosciu siadz pod mym lisciem i odpocznij sobie, nie dojdzie cie tam slonce, przyrzekam ja tobie¨ J.Kochanowski - tak mi sie przypomnialo - jedynie nie pod lipa tylko w cieniu oliwek
Teraz czas na odpoczynek po takim spacerze:)

14.02.2011

Przeprosiny

Wielkie zmiany w moim zyciu. Czasu malo, checi wiele ale...
Zaczne od poczatku: przeprowadzka zaliczona ( nie pierwsza i nie ostatnia bo lubie zmiany), pakowanie, rozdawanie na prawo i lewo tego czego juz nie potrzebuje ( to uwazam za najlepsza czesc przeprowadzki - metoda oczyszczenia:) , instalowanie sie na nowo, poznawanie mozliwosci nowego miejsca i wszystkie z tym zwiazane euforie.
Jedyna niemila rzecza, ktora mi sie w tym czasie przytrafila to kradziez mojego telefonu z super aparatem (ktorym to robilam zdjecia na tego bloga). No trudno, pokombinuje i cos postaram sie zorganizowac. Czasu tylko malo na te wszystkie dodatkowe, niespodziewane zalatwiania. A ze jestem w Maroku to wszystko zabiera wiecej czasu bo przeciez nikomu ( oprocz mnie) sie nie spieszy.
Tak wiec przepraszam za przerwy w pisaniu ale musze naladowac na nowo baterie, pomyslec nad nowymi postami, pomyslami bo juz centrum Marakeszu to nie moja dzialka. Teraz wiode spokojne zycie farmera spod Marakeszu - i dobrze mi z tym.