Pustynia Agafay

Zaledwie 30 km od Marakeszu mozna juz poczuc klimat pustyni. Nie sa to ruchome piaski (choc zdarzaja sie) tylko kamieniste pagorki i przestrzen. Olbrzymia przestrzen. Cudnie tak wyjechac z miasta, pospacerowac i na niczym w sumie nie da sie zawiesic oka. Przesadzilam troche. Sa oazy, wioski wkomponowane w cale to nieokielznane pustkowie.
Dojechalam do malej wioski (ok 60 km od centrum Marakeszu) gdzie mlodzi ludzie postanowili stworzyc raj zdrowej zywnosci. Nie powiem, dziala. Studnie wykopane na minimum 100 m jak na razie sluza i sa sprawne. Rozkoszowalam sie pomidorami - ktore pachna jak pomidory, baklazanami i innymi pysznymi i naturalnymi warzywami. Pozazdroscilam tym wszystkim, ktorzy tam pracuja bo maja cudowne widoki - caly Atlas Wysoki jest u ich stop. Musze dodac, ze juz snieg lezy na szczytach i znowu mozna podziwiac te bajkowe gory ( jak nie pada deszcz) jako tlo Marakeszu.

Wracajac do pustyni to takie przestrzenie uspakajaja. Jedni mowia, ze czuja sie jak na planie filmowym Gwiezdnych Wojen, inni korzystaja z urokow i konno, quadami lub samochodami terenowymi szaleja po terenie. Ja tam wole pospacerowac i w ciszy napatrzec sie na wszystko co mnie otacza, docenic nature i podziwiac ludzi tam mieszkajacych bo warunki ich nie rozpieszczaja ale za to oni zawsze usmiechnieci kazdemu swoje drzwi otworza.

PS. W tym dniu nie udalo mi sie uchwycic gor bo byly w chmurach i ze zrodel wiem, ze nowe warstwy sniegu sie juz pojawily ( szykuje sie wiec na narty :) Do dnia dzsiejszego gor nie widac bo w Marakeszu pada, pada i pada :)